90 و چند دقیقه هیجان همراه با دیپلماسی فرهنگی - عاشقان علم الکترونیک

به گزارش خبرنگاران، زمانی هزاران نفر در ورزشگاه های مخصوص جنگ گلادیاتورها جمع می شدند تا با تماشای برخوردهای خشونت آمیز از آن لذت ببرند و در نهایت نظاره گر مرگ یک انسان باشند. حالا بعد از گذشته سال ها این مبارزه ها جای خودش را به ورزش محبوبی مثل فوتبال داده است. هزاران آدم در یک ورزشگاه جمع می شوند تا با تشویق تیم محبوب خودشان، انرژی نهفته شان را هم در مدت زمان 90 دقیقه تخلیه کنند. چه کسی فکرش را می کرد صحنه خشن جنگ گلادیاتورها جایش را به صحنه ورزشی مثل فوتبال دهد؛ صحنه ای که می توان در کنار برخی از ناجوانمردی ها، جوانمردی ها، انسانیت ها را هم دید. صحنه هایی که تاثیرهای عمیقی خواهند گذاشت.

شاید اتفاق های انسانی را که در فوتبال می افتد، معجزه های فرهنگی بتوان دانست؛ معجزه ای از ورزشی که محبوبیت و هواداران بسکمک دارد.

این روزها مسابقه های فوتبال در جام جهانی تنها یک رویداد ورزشی محسوب نمی شوند، بلکه جشنواره ای فرهنگی است که مردم همه جهان با پوشش، موسیقی ها، خوراک ها و فرهنگ خاستگاه شان در یک نقطه از جهان (روسیه) جمع شده اند تا در کنار معرفی خوبی های کشورشان، تیم ورزشی محبوب شان را هم تشویق کنند.

در این رویدادها که صدها و هزاران تماشاچی از ورزشگاه و میلیون ها نفر از تلویزیون به تماشایش می نشینند، چه دست هایی که تا کنون برای کمک گرفته نشد، چه مرزهایی سیاسی که شکسته نشد و چه پیام های فرهنگی که شاید باید برای آن سال ها تبلیغ می شد، یک شبه در ذهن های مردم جهان ثبت نشد.

تصویری که در بازی سنگال و لهستان و از بازیکن سفیدپوست لهستانی که دست بازیکن سیاه پوست سنگالی را برای بلند شدن می گیرد، یکی از رفتارهای انسانی بود که همچنان دست به دست می چرخد. این اتفاق ها در بازی ایران و اسپانیا باز هم تکرار شد. تصویری که درآن داوید دخئا- دروازه بان اسپانیا دست سردار آزمون را می گیرد تا از روی زمین بلند شود. این تصویر با عنوان ورزش، اخلاق، رقابت، رفاقت... در شبکه های اجتماعی دست به دست می شد.

گاهی این دست گیری ها فراتر رفت؛ تا جایی که هواداران مکزیک و کلمبیا، یک هوادار معلول اهل مصر را با ویلچر بلند کردند تا بتواند بازی را ببیند.

فوتبال معجزه های دیگری هم از خود نشان داده است مثل چراغ امیدی که هر چند کوتاه در زندگی و حال بسکمک روشن کرد و موجب خوشحالی هر چند گذرای مردم یک کشور شد. خوشحالی مثل برد ایران مقابل مراکش که مردم ایران را برای شادی به خیابان ها کشید و مردمی به آن نیاز داشتند.

این معجزه فوتبال حتی برای فیفا هم پیام داشت. فدراسیون فیفا بعد از بازی ایران و اسپانیا عکسی از یک هوادار ایرانی که بنری با عنوان شاید ما اینیستا و رونالدو نداشته باشیم ولی قلبی بزرگ برای رویایی بزرگ داریم را منتشر کرد و برای آن نوشت: رویا هنوز زنده است.

اما واکنش های بازی ایران و اسپانیا فراتر از یک بازی بود. دفاع جانانه تیم ملی ایران از دروازه شان موجب شد یک صفحه فوتبالی معروف ایتالیایی در این باره بنویسد: کسی رو پیدا کن که ازت جوری دفاع کنه که بازیکنای ایران از دروازه شون دفاع می کنن.

همچنین لایی که وحید امیری به پیکه زد بسکمک را شگفت زده کرد اما آنچه بیشتر مورد توجه قرار گرفت تصاویری از این صحنه بود که پیکه را با برند کفش های نیکی نشان می دهد. صحنه ای که بسکمک آن را با عنوان وقتی نایکی لایی می خورد در شبکه های اجتماعی دست به دست کردند. در حالی که بسکمک از بازیکنان حاضر در جام جهانی کفش های نایک را پا می کنند، برند نایک تیم ملی ایران را به دلیل تحریم های جدید دولت آمریکا از پوشیدن کفش هایش منع کرد.

این حرکت شرکت نایکی موجب شد بسکمک به آن واکنش دهند و استفاده ازکفش های این برند را تحریم کنند. ویدئویی از یک دندانپزشک ساکن قم و عکس هایی از لیلا اوتادی و فلور نظری بازیگران سینما و تلویزیون در فضای مجازی منتشر شد که نسبت به استفاده نکردن از این برند یا دور انداختن کفش هایشان به این موضوع واکنش نشان دادند.

همکمک و وحدت معجزه عینی دیگر فوتبال است که حداقل در بازی کشورمان با تیم مراکش و اسپانیا نمود عینی پیدا کرد. از انتشار تصاویر زنان و مردان در کنار هم از سراسر ایران گرفته تا ورود زنان ایرانی به ورزشگاه آزادی برای نخستین بار.

حس ملی گرایی و ناسیونالیستی مردم ما تا جایی پیش رفت که مردم ایران از تمام سرمایه شان به قیمت پیروزی تیم ملی کشورشان مایه می گذارند مثل دوره گردی که با چسباندن یک مقوا روی وانتی که بارش سیر است، می نویسد: در صورت پیروزی مقابل اسپانیا سیرها رایگان است.

بازی حیوانات در مسابقات فوتبال هم از دیگر معجزه هایی است که می تواند توجه مردم جهان را به دفاع از حقوق حیوانات جلب کند . مثل پیش بینی نتیجه مسابقات که توسط حیواناتی مثل بُز، سگ یا گربه انجام می شود.

اما ورود حیوانات به جام جهانی به همین مورد ختم نشد. انتشار ویدیویی از نجات یک پرنده به دستان ایسکو در بازی ایران- اسپانیا حس نوع دوستی یک انسان به حیوان را به تماشاگران این بازی منتقل کرد. پیش از این آندرانیک تیموریان در دیدار با بوریرام چنین حرکتی را انجام داد و یک سنجاقک اسیر را در چمن ورزشگاه آزاد کرد. حرکت انسانی هافبک استقلال در جریان دیدار با بوریرام تایلند در سال 1392 بازتاب گسترده ای در رسانه های خارجی داشت.

تماشای بازی یک پسر بچه برزیلی با خروسش نیز از جمله تصویرهای تاثیرگذاری بود که همچنان در شبکه های مجازی باز نشر می شود.

اما بچه ها نقش پررنگ تری از تماشای یک خروس برای مسابقات فوتبال داشتند و همچنان دارند. هنوز هم بازیکنان قوتبال با در دست دریافت یک کودک وارد زمین فوتبال می شوند و آنها را برای رویارویی با اتفاقات بزرگ آماده می کنند.

ویدیوهایی از رونالدو- بازیکن پرتغالی- برای احترام به هواداران کودک واکنش تحسین برانگیز بسکمک را به همراه داشته است.

اما یکی دیگر از عجیب ترین معجزه های فوتبال کمرنگ شدن مرزهای سیاسی و آشتی ملت ها باشد که در بازی ایران و مراکش خودش را به خوبی نشان داد. زمانی که پیروزی ایران در برابر تیم مراکش موجب شد، مردم عربستان نیز ابراز خوشحالی کنند و این پیروزی را به ایرانی ها تبریک بگویند و برای تیم ملی ایران آرزوی موفقیت کنند.

همچنین با وجود اختلاف های سیاسی ایران و عربستان تصویری از هواداران دو کشور ایران و عربستان که با در کنار هم قرار دریافت شان عکس خود را منتشر کردند، بسکمک را به فکر فرو برد که ای کاش دیدار سیاستمداران دو کشور نیز به این آسانی بود.