نحوه مصرف و صرفه جویی آب توسط فضانوردان در فضا - عاشقان علم الکترونیک

به گزارش خبرنگاران و به نقل از فوربس، تصور مردم از زندگی در فضا معمولا این است که فضانوردان، در شرایط ریزگرانش معلق هستند و یا در لباس های مخصوص خود، به پیاده روی در فضا می پردازند اما بینش واقعی تری از زندگی در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) نیز وجود دارد که با تصور معمول مردم، تفاوت دارد. فضانوردان مجبور هستند که روزانه، کارهای لازم برای زنده ماندن را انجام دهند. آنها باید هوا و آب مورد استفاده خود را آنالیز نمایند و به نگه داری و تصفیه آب بپردازند.

ضرورت انجام دادن تصفیه، به این دلیل است که پرتاب سرنشینان ایستگاه فضایی بین المللی، هزینه زیادی دارد و فرستادن هر گالن آب به فضا حدود 25 هزار دلار هزینه خواهد داشت؛ در نتیجه فضانوردان باید ذخایر آب استفاده شده را دوباره مورد استفاده قرار دهند.

در هر حال، مصرف و بازیافت فقط مختص انسان های ساکن در فضا نیست؛ بلکه همه حیوانات ساکن ایستگاه فضایی و همه جوندگان موجود در آزمایشگاه های این ایستگاه هم کارهای روزمره مانند نوشیدن، تنفس و ادرار کردن را انجام می دهند. میزان آب مصرفی حدود 72 موش صحرایی با آب مورد استفاده یک انسان برابری می نماید. هم موش ها و هم انسان ها با تنفس و عرق کردن، آب بدن را از دست می دهند. هر قطره آب شامل ادرار و آب تبخیر شده در اثر تنفس، در ایستگاه فضایی بازیابی و تصفیه می شوند و دوباره مورد استفاده قرار می گیرند.

دستگاه های تصفیه آبی که در ایستگاه فضایی بین المللی قرار دارند، فرآیند تصفیه آب را مانند فرایند تصفیه روی زمین انجام می دهند. این دستگاه ها، آب را در سه مرحله تصفیه می نمایند و پس از حذف ذرات آلوده، رد کردن آب از چندین فیلتر و از بین بردن باکتری ها و ویروس ها، آن را به صورت آب آشامیدنی سالم ارائه می دهند.

فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی، همه اقدامات ممکن را برای استفاده کارآمد از آب انجام می دهند. برای مثال، یک حوله را با اسپری کردن آب روی آن خیس می نمایند و سپس، دست های خود را با آن می شویند؛ بدین ترتیب کمتر از یک دهم میزان آبی را مصرف می نمایند که مردم روی زمین برای شستن دست های خود مورد استفاده قرار می دهند. فضانوردان حتی برای حمام کردن هم از حوله خیس استفاده می نمایند تا بتوانند به جای 50 لیتر آب، با کمتر از چهار لیتر آب به شست و شو بپردازند. در حالی که مردم ساکن زمین به سادگی آب را هدر می دهند.

با گسترش بحران آب و دیگر شرایط بحرانی محیطی، ذخیره آب روی زمین به تدریج کمتر خواهد شد و مصرف آب روی زمین به همین شکل امکان پذیر نخواهد بود؛ در نتیجه کوشش برای اصلاح الگوی مصرف آب و شیوه های تصفیه و بازیافت، بسیار مهم و ضروری به نظر می رسد.