عکس های دیدنی از شهر های متروک جهان (قسمت اول) - عاشقان علم الکترونیک

معبد هایی که در انبوه درختان جنگل سربرافراشته اند، شهرهایی که نیمی از آنها در زیر شن صحراها دفن شده و بناهای یادبود بزرگی که هنوز روی زمین پا برجا هستند، انسان را به این فکر وامی دارند که چنین تمدن های بزرگی چرا و چگونه سرنگون شده اند؟

دلیل نابودی تمدن ها می تواند از تغییرات ناگهانی آب و هوا گرفته تا اختلافات و جنگ های مذهبی و تغییر الگوهای تجارت باشد. همراه با فروپاشی تمدن های باستانی، نه تنها طبیعت دستخوش تغییرات می شد بلکه بناها هم تخریب می شدند و فقط بناهایی که بسیار مقاوم و بزرگ بوده اند تا به امروز به جای مانده اند. گاهی این بناها از طریق طبیعت محافظت شده اند. در آفریقا، هند و مکزیک معبدها و سنگرهای قدیمی زیادی موجود است که از سال های پیش به جای مانده اند و تبدیل به المانی از طبیعت شده اند. این بنا ها ساخت دست بشر هستند که به دامن طبیعت باز گشته اند.

در ادامه تعدادی از این بنا ها را که برای سالیانی طولانی گم شده بودند و دوباره از طریق انسان ها کشف شده اند معرفی خواهیم کرد.

باگان (Bagan)، ماندالای (Mandalay)، برمه(Burma)

از قرن نه تا سیزده ، برمه مرکز پادشاهی پگان (Pegan) بود. در زمان اوج این پادشاهی که حدود دو قرن طول کشید، بیش از 10000 معبد و صومعه ساخته شد. دین غالب بودایی بود ولی هندو و تعدادی ادیان محلی دیگر هم بین مردم رواج داشت. در اثر تهاجم های مداوم مغول، خاتمه این پادشاهی در قرن سیزدهم سرنگون شد و تنها باگان و تعدادی محل مسکونی دیگر از این تخریب جان سالم به در بردند.

غار 26، غار آجانتا (Ajanta Cave)، اورنگ آباد (Aurangabad District)، ماهاراشترا ( Maharashtra )، هند

مجسمه های زیبای گرانیتی بازالتی این غار که در سنگ های رود غور ( Waghur River ) ودر غار آجانتا درست شده اند، در واقع مجسمه هایی بودایی هستند که طی دو دوره زمانی مختلف طراحی شده اند؛ تعدادی در یک قرن قبل از میلاد مسیح و تعدادی هم در 460 تا 480 سال بعد از میلاد.

در طی قرن ها، این 29 غار خراب شدند و ورودی آنها با جنگل ها مسدود شد. اطلاعاتی در مورد این غارها بین مردم محلی وجود داشت تا اینکه در قرن نوزدهم دولت استعمارگر انگلیس علاقمند به کشف این غارها شد.

غار 26 که تالار عبادت است در قرن پنجم پس از میلاد مسیح حفر شده است. در وسط تالار مجسمه بودایی از سنگ واقع شده است. کنده کاری های دیگری مربوط به بودا و زندگی او نیز در غار دیده می شوند.

شهر مرده میرا (Myra)، آنتالیا، ترکیه

مقبره های سنگی شهر میرا در گذشته به رنگ های قرمز روشن، زرد، آبی و صورتی رنگ می شده. این بناهای سنگی لیسیایی از چهار قرن قبل از میلاد به جای مانده اند، در آن زمان لیسیا (Lycia) قسمتی از امپراتوری مقدونیه بود. بیشتر شهر میرا در اثر سیل از بین رفته است ولی هنوز تئاتر، مرکز شهر و حمام عمومی آن باقی است.

سیریریا ( Sigiriya )، استان مرکزی، سریلانکا

تاریخ سیریریا نامعلوم است ولی عده ای بر این باور هستند که در 477 سال پس از میلاد مسیح کاسیاپا ( Kasyapa )، پسر نامشروع پادشاه داتیسینا ( Dhatusena)، کودتایی ترتیب داد و بعد از کشتن پدر خود، پادشاهی را از برادر بزرگتر خود، موگولانا (Moggallana)، ربود. وقتی در سریلانکا به سمت سیریریا حرکت می کنید با قلعه ای که کاسیاپا در روی صخره ای با ارتفاع 180 متری بنا کرده است رو به رو می شوید.

از این قلعه، امروزه فقط پنجه شیری که روی دروازه قلعه نصب بود به جای مانده است ولی در روزگاران گذشته، مجسمه ای از سر یک شیر هم در آنجا موجود بوده است. سیریریا بیش از 100 استخر طبیعی در زیرزمین دارد. در روی دیوارهای قلعه تصاویر بیش از 500 زن کشیده شده است که معلوم نیست این اشخاص نماینده چه کسانی بوده اند.

با توجه به حکایت های هندی، موگولانا ارتشی برپا کرد تا با برادر کوچکتر خود مقابله کند و جنگی در سال 495 پس از میلاد مسیح رخ داد. ارتش کاسایاپا فرار کردند و او خودکشی کرد. بعد از پیروزی موگولانا و بازگشت مرکز به انورادهاپورا ( Anuradhapura)، سیریریا ترک شد و به عنوان یادبودی بودایی تا قرن 14 میلادی باقی ماند.

انگکور وات (Angkor Wat)، سیم ریپ (Siem Reap)، کمبوج

انگکور وات با مساحتی برابر با 162 هکتار بزرگ ترین بنای یادبود مذهبی جهان است که از طریق پادشاه خمر سوریاوارمن دوم (Suryavarman II) در نیمه اول قرن دوازدهم میلادی ساخته شده است. معبد به خدای هند، ویشنو (Vishnu) اختصاص یافته ولی بعد از قرن دوازده به عبادت کنندگان بودایی تعلق یافته است.

انگکور با طراحی مشبک، برای انتقال و ذخیره آب جهت کشاوری و تولید محصولات گیاهی ساخته شده است. نظریه دیگری در مورد ساخت کانال ها بر این قرار است که خاکی که ناشی از شسته شدن جنگل ها از طریق باران های شدید بوده از این طریق تخلیه می شده است.

بمبیتکا ( Bhimbetka)، مادایا پرادش ( Madhya Pradesh )، هند

نقاشی هایی که در بمبیتکا کشف شده است مربوط به 30000 سال پیش بوده و نشانه هایی از اولین انسان ها در شبه قاره هند است. با اینکه این غار بین مردم بسیار شناخته شده است ولی بعد از قرن نوزدهم توجه دانشمندان به آن جلب شد.

نقاشی ها که سربازانی را بر روی اسب ها نشان می دهد مربوط به 800 تا 1000 سال قبل از میلاد است. علاوه بر سربازان، نقاشی هایی از حیوانات، فیل، ببر و گوزن هم دیده می شود که حاکی از زندگی شکارچی ها است. مواد رنگ روی سنگ غارها از ترکیبات گیاهی و معدنی ساخته شده است.

بوروبودور (Borobudur)، ماگلانگ (Magelang)، جاوه مرکزی (Central Java)، اندونزی

در سه صحن بوروبودور (واقع در شهر ماگلانگ) که دایره ای شکل هستند، 72 استوپا (Stupa) واقع شده است، استوپا ها محلی برای مدیتیشن بودایی ها بوده اند. این محل بین دو کوه آتشفشانی واقع شده است و عبادتگاه بر روی خاکسترهای آتشفشانی و جنگل واقع شده است. در سال 1814 میلادی جاوایی ها این محل را به توماس استمفورد رافلز (Thomas Stamford Raffles)، ستوان انگلیسی، معرفی کردند.