جزئیات جدید از قرارداد 25 ساله ایران و چین - عاشقان علم الکترونیک

با ما همراه باشید و با تور چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

اما این برنامه همکاری با چین که در فضای مجازی، در بین منتقدان دولت و در خارج از کشور مورد هجمه قرار گرفته و هر روز نقدی به آن وارد می گردد، در اتاق بازرگانی ایران و چین چگونه مورد ارزیابی قرار گرفته است و بخش خصوصی چه دیدگاهی نسبت به آن دارد؟ آیا بخش خصوصی هم اعتقاد دارد که دولت با برنامه همکاری مشترک می خواهد ایران را به چین بسپارد؟

برای اینکه نظر بخش خصوصی را جویا شویم گفت و گویی با مجیدرضا حریری، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین انجام دادیم و او از منظر دیگر به این برنامه همکاری نگاه کرد.

او صحبت هایش را این گونه شروع کرد که همه درباره برنامه همکاری های جامع 25 ساله ایران و چین اظهار نظر کردند و دیگر حرفی برای گفتن نمانده است اما یک نکته در این ماجرا وجود دارد، وقتی شاهد چنین اتفاقاتی در کشور مانند توافقنامه، همکاری یا حتی مذاکره برای برجام هستیم، می بینیم که دولت استفاده از رسانه را بلد نیست، آنهایی که مخالفان داخل و خارج از کشور (افرادی که با نظام مشکل دارند) هستند خیلی بهتر از قدرت رسانه استفاده می کنند تا اجازه ندهند یک عامل توسعه ای محقق گردد و موضوعات بسیار پیش پا افتاده و معمولی را به دلیل اینکه بلد نیستیم اطلاع رسانی درست انجام دهیم تبدیلش می کنیم به یک موجی که مخالفان سوارش می شوند و ما از آن دفاع می کنیم و مرتب می گوییم آن چیزی که شماها می گویید، نیست.

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین ادامه داد: می گویند در این برنامه همکاری کیش به چین داده خواهد شد، از آنجا که ما از رسانه بخوبی استفاده نکردیم در بروز چنین شایعاتی باید قسم بخوریم که نمی خواهیم کیش را به چین واگذار کنیم. اگر از همان زمان اول (نقشه راه) به مردم شرح داده گردد که در برنامه جامع همکاری یا هر برنامه دیگر قرار است چه اتفاقی دنبال گردد دیگر شاهد موج سواری برخی ها نخواهیم بود.

حریری می گوید: در هیچ جای دنیا قراردادهای کشوری و حتی شرکتی تا قبل از نهایی شدن اطلاع رسانی نمی گردد و تنها نقشه راه را می توان اظهار داشت تا ابهامی به وجود نیاید، اما بی خبری در اطلاعات کلی باعث می گردد افرادی که دلشان می خواهد و بلد هستند سوار این موج شوند و از آن استفاده کنند. در صورتی که در مقطع فعلی و در برنامه جامع همکاری های ایران و چین هیچ اتفاق جدیدی رخ نداده است.

موافق برنامه هستیم

او درباره اینکه اتاق بازرگانی ایران و چین چه موضعی نسبت به برنامه همکاری های جامع 25 ساله ایران و چین دارد، گفت: در تفاهمنامه و قراردادهای این چنینی اصلا رسم نیست و رسم هم نبوده که بخش خصوصی در یک ضلع اصلی گفت و گوها باشد اما ما به صورت نظری با این برنامه همکاری موافق هستیم. ما باید یاد بگیریم با قدرت های اقتصادی دنیا بر اساس منافع متقابل نقشه راه و قرارداد همکاری تنظیم کنیم، این اتفاق خیلی خوبی است. اکنون با چین در حال تنظیم نقشه راه هستیم، اگر اروپا هم راضی باشد با آنها هم مذاکره می کنیم، اما آنها راضی نمی شوند و نمی خواهند همکاری کنند.

محرمانه ها افشا می گردد

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین می گوید: یکی از محاسنی که در دولت ها در حال رخ دادن است این می باشد که موضوعی محرمانه است اما در کوتاه مدت افشا می گردد، اگر محرمانه نباشد آن را به یک موضوع محرمانه بزرگ تبدیل می کنیم و بعدا آن را افشا می کنیم. حریری در مورد ضعف های برنامه همکاری های جامع 25 ساله ایران و چین و اینکه این امر باعث گلایه های مختلف شده است، شرح داد: اصلا چیزی در این برنامه تعریف نشده که ضعف باشد، هر فردی که موافق، کنجکاو و منتقد 18 صفحه برنامه جامع است آن را با دقت بخواند متوجه می گردد که در آن هیچ چیزی وجود ندارد.

واقع نگر باشید

او ادامه داد: اگر ما بخواهیم با یک کشور اروپایی چنین برنامه جامع همکاری بنویسیم حداقل 80 تا 90 درصد آن مانند همین برنامه جامع با چین است. اگر ایران بخواهد با یک کشور همکاری اقتصادی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تنظیم کند، آورده ما در معامله، تفاهم و قرارداد نفت، گاز، پتروشیمی و معادن است. مگر چیزی به غیر از این موارد داریم؟ آیا ما تکنولوژی صادر می کنیم؟ آیا کالای ساخته شده صادر می کنیم؟ 80 درصد صادرات غیر نفتی ما مربوط به میعانات گازی، گاز، پتروشیمی و مواد معدنی است. در این میان واردات ما چیست؟ ماشین آلات، تکنولوژی، خدمات فنی و مهندسی(ساخت نیروگاه، توسعه زیرساخت ها شامل توسعه بنادر، راه آهن پرسرعت، فرودگاه و..) است.

مورد عجیب و غریبی وجود ندارد

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: وقتی می خواهیم با مجموعه ای یا حتی کشوری قرارداد منعقد کنیم 70 تا 80 درصد آن همان پیشنهاداتی است که در برنامه همکاری های جامع 25 ساله ایران و چین دیده شده است، تنها 10 الی 20 درصد آن برمی گردد به اینکه چه پتانسیل و زمینه های همکاری دیگری وجود دارد. لذا برنامه ای که مورد هجمه قرار گرفته، مورد عجیب و غریبی ندارد.

منتقدان خودشان همین کار را می کنند

او اذعان داشت: کسانی که بیرون از این مملکت نشستند و می گویند جمهوری اسلامی ایران می خواهد خاک ایران را به چین بدهد یا ایران مستعمره چین می گردد، اگر خودشان بیایند و جای سیاستگذاران بنشینند و با کشور خارجی معامله کنند باید چنین رویه ای را دنبال کنند. باید بپذیریم ظرفیت کشور همین است که به آن اشاره شد؛ ما چیزی بیشتر نداریم.

در خانه عروس خبری نیست

حریری درباره اینکه چین درباره این اظهارنظرها چه موضع گیری دارد، شرح داد: چین سکوت مطلق کرده است، اینقدر که خانه داماد بزن و بکوب است، خانه عروس خبری نیست. برای اینکه چین چیزی را با ما قبول نکرده که حالا این قدر شلوغ شده است. یک موضوعی در دولت تصویب شده اما معلوم نیست که چین این برنامه را قبول کند یا خیر.

دولت برنامه جامع را تایید کرد

او گفت: در نهایت پیش نویس همکاری های مشترک که مورد تایید دولت ایران بود به چین فرستاده شد تا آنها نسبت به آن اظهارنظر کنند، لذا جزئیات این همکاری باید از سوی دو دولت مورد بررسی قرار گیرد که به نظر نمی رسد در این دولت انجام گردد. مخالفان داخلی دولت دوازدهم خیالشان راحت باشد که برنامه همکاری های جامع 25 ساله ایران و چین، در مدت یک سال نهایی نمی گردد، این موضوع به دولت بعدی می رسد.

اعداد را از کجا آوردید؟

حریری گفت: زمانی که وزیر امور خارجه کشورمان به چین رفت در سایت پترولیوم اکونومیست نوشته شد که چین قرار است سرمایه گذاری 400 میلیارد دلاری در ایران انجام دهد که سرمایه گذاری 280 میلیارد دلاری در صنعت نفت، گاز و پتروشیمی یکی از بخش های آن است؛ اما اگر 18 صفحه برنامه همکاری مشترک مطالعه گردد می بینید که هیچ عددی جز همکاری 25 ساله در آن وجود ندارد لذا معلوم نیست که آن سایت این اعداد را از کجا آورده است؟ بلوای اصلی از همکاری مشترک ایران و چین از این سایت ایجاد شد. بعد از آن همان نویسنده پترولیوم اکونومیست 10 روز پیش در نشریه اویل پرایس به این داستان دامن زد.

شلوغ بازی ها از سوی رژیم اشغالگر قدس

او گفت: معتقدم این شلوغ بازی ها مربوط به کسانی است که نگران هستند که ایران و چین در خاورمیانه همکاری بلندمدت کنند، ببینید سَر اینکه کدام کشور بیشترین همکاری را با چین در خارومیانه بکند، رقابت سختی وجود دارد، یعنی همه دنبال جذب چین در منطقه خاورمیانه هستند. در راس کشوری که توانسته با چینی ها بیشترین قراردادهای اینچنینی را بنویسد رژیم اشغالگر قدس است. این رژیم بسیار نگران رابطه بلندمدت و خوب ایران و چین است.

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین شرح داد: ایران کشور بزرگ و قدرتمندی است که اگر با چین همکاری کنیم دیگر همکاری با رژیم اشغالگر قدس دنبال نمی گردد یا بسیار کمرنگ خواهد شد، چرا که برای چین، ایران اهمیت بیشتری دارد.

او می گوید: در حال حاضر دولت به این امر متهم است که می خواهد کیش را به چین واگذار کند، اما یکی از بنادر رژیم اشغالگر قدس تحت مدیریت چینی ها است، چین در آن سرمایه گذاری کرده است. از طرفی سرمایه گذار بزرگترین شرکت تولید و فروش مواد غذایی رژیم اشغالگر قدس، چین است، یا بازار کل محصولات پتروشیمی رژیم اشغالگر قدس توسط چینی ها اداره می گردد.

حریری ادامه داد: قاعدتا رژیم اشغالگر قدس باید بسیار نگران همکاری های مشترک ایران و چین باشد، اگر آنها با ما همکاری کنند (به خاطر منابع زیرزمینی و سایر پتانسیل های ایرانی) از اهمیت رژیم اشغالگر قدس تا حدود زیادی کاسته می گردد. این نگرانی بیشتر از این امر نشات گرفته است.

چیزی از دست نمی دهیم

او با بیان اینکه کسانی که به رئیس جمهوری آمریکا نامه نوشتند که ایران را تحریم کن و همین افراد در صف مخالفان همکاری مشترک ایران و چین هم هستند، اضافه نمود: ما به عنوان ملت ایران از برنامه همکاری های جامع 25 ساله با چین ضرری نمی بینیم و چیزی هم از دست نمی دهیم بلکه برای کشورمان این امر منفعت دارد؛ کسانی که مخالف هستند، مخالف منفعت ایران هم هستند.

منبع: روزنامه ایران