کودک دبستانی من چقدر بخوابد، کافی است؟ - عاشقان علم الکترونیک

به گزارش، کودک دبستانی من به چه میزان خواب در شبانه روز احتیاج دارد؟ اگر برای شما هم این سوال مطرح است، پس با ما همراه باشید، چرا که برای پاسخ به این سوال، به معتبرترین منابع علمی سر زده ایم تا بتوانیم پاسخی متناسب با نظر متخصصان این حوزه برای شما گردآوری کنیم.

برای معین میزان خواب لازم برای بچه ها، پیش از هر چیز، باید سن کودک را در نظر گرفت. چرا که با افزایش سن، میزان خواب مورد احتیاج بچه ها آرام آرام کاهش می یابد. بر اساس آن چه یک آکادامی بین المللی متخصصان اطفال توصیه نموده است بچه ها شش تا دوازده سال به 9 تا 12 ساعت خواب در شبانه روز احتیاج دارند. این اطلاعات بسیار کلی است و قطعا بین احتیاج به خواب یک کودک شش ساله با کودک 11، 12 ساله تفاوت وجود دارد. اما میزان دقیق احتیاج به خواب در هر سن را به چه صورت می توانیم محاسبه کنیم؟

برای معین دقیق تر میزان خواب مورد احتیاج هر کودک، می توانیم از فرمولی که سازمان بهداشت انگلیس (NHS) در سایت خود آورده است، استفاده کنیم. طبق آن چه در سایت این سازمان آمده است از پنج سالگی به بعد، به ازای هر سال افزایش سن کودک، احتیاج او به خواب در هر شبانه روز در حدود یک ربع کاهش می یابد. بر این اساس طبق نظر متخصصان این مجموعه، بچه ها پنج ساله به 11 ساعت خواب در شبانه روز، شش ساله به 10 ساعت و 45 دقیقه، هفت ساله به 10 ساعت و نیم خواب احتیاج دارد و به همین ترتیب 12 ساله ها اگر حدود 9 ساعت و 45 دقیقه بخوابند، به اندازه خوابیده اند.

شاید شما هم شنیده باشید که بچه ها بعد از پنج سالگی احتیاجی به خواب طی روز ندارند و می توان آن را حذف کرد. در واقع در بسیاری از کشور ها نیز این کار انجام می گردد، اما آنالیز های مقایسه ای نشان می دهد به طور کلی داشتن خواب عصرگاهی حتی تا سنین بالاتر در بین جمعیت کشور های آسیایی شایع است. بخشی از این مسئله، ماجرایی فرهنگی است و بخشی البته به آب و هوا بستگی دارد. به صورت کلی در مناطقی که تابستان ها هوا بسیار گرم است، خواب در میانه روز امری جاافتاده تر از مناطق سردسیر است. اما نکته ای که باید در نظر داشت این است که خواب میان روز، گاهی می تواند بعضی مسائل در خواب بچه ها را تشدید کند و از طرفی اگر برنامه ریزی مناسبی برای خواب کودک نداشته باشیم، ممکن است کودک در شبانه روز به اندازه احتیاجش نخوابد. آنالیز محققان ایرانی نشان می دهد این دو موضوع بین بچه ها ایرانی قابل مشاهده است.

آنالیز گروهی از محققان ایرانی (جلیل القدر و همکاران، 2012) نشان می دهد در بین بچه ها ایرانی که خواب میان روز دارند، کم خوابی و اختلالات خواب، شیوع بیشتری دارد. در این مطالعه که نتایج آن در نشریه Sleep and Biological Rhythms منتشر شده است، تعیین شد بچه های که خواب میان روز دارند، در مقایسه با بچه های که خواب میان روز ندارند، در یک شبانه روز، به صورت معمول کمتر می خوابند. یعنی حتی وقتی خواب میان روز آن ها با خواب شبانه شان جمع زده می شد، باز هم در مجموع آن ها کمتر می خوابیدند.

از طرفی بچه های که خواب میان روز دارند، به صورت کلی بیشتر درگیر بعضی مسائل خواب مانند دیر به خواب رفتن هستند.

مطالعات در دیگر کشور ها نیز نشان می دهد، شیوع اختلالات خواب و شکایت والدین از بدخوابی بچه ها، در کشور هایی که عادت به خوابیدن بعد از ناهار، رواج دارد، بیشتر است. اما آیا این به آن معناست که باید هر چه زودتر خواب میان روز را حذف و فرزندمان را مجبور به زود خوابیدن کنیم؟

هر چند از دید بعضی متخصصان داشتن 10 و 11 ساعت خواب باکیفیت شبانه، گزینه بهتری برای بچه ها است، اما واقعیت این است که برای همه خانواده ها اجرای این برنامه امکان پذیر نیست. پس اگر از سر ناچاری فرزند دبستانی شما، طی روز می خوابد، دو نکته زیر را حتما در نظر داشته باشید:

حواس تان به جمع ساعات خوابی طی روز و خواب شبانه فرزندتان باشد تا مجموع آن حتما به حدی که متناسب با سن اوست، برسد.

خواب میان روز را تا حد امکان نزدیک ظهر قرار دهید تا اختلال کمتری در خواب شبانه ایجاد کند. هر چه خواب طی روز، دیرتر باشد، احتمال این که کودک برای به خواب رفتن در شب، با مشکل روبه رو گردد و کیفیت خواب شبانه او کاهش یابد، بیشتر می گردد.

منبع: خراسان