پدران دختردار بیشتر عمر می نمایند - عاشقان علم الکترونیک

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرنگاران نسیم رزمخواه دکترای روانشناسی، درباره اینکه پدرها بیشتر دخترها یا پسرهایشان را دوست دارند، اظهار کرد: نتایج مطالعه ای نشان می دهد که جنسیت کودک می تواند بر نحوه واکنش های مغزی و تعاملات روزانه والدین با فرزندان اثر بگذارد.

او بیان نمود: جنیفر ماسکارو استادیار پزشکی خانواده در مطالعه ای برای اینکه بتواند رفتار پدران را در دنیای واقعی آنالیز کند یک رایانه دستی کوچک را روی کمربند پدرها نصب کرد که این دستگاه یک روز در تعطیلات آخر هفته و یک روز در طول هفته مورد استفاده قرار می گرفت. این دستگاه صدا را در هر 9 دقیقه به مدت 50 ثانیه ضبط می کرد، در این مطالعه پدران 52 کودک نوپا از جمله 30 دختر و 22 پسر از منطقه آتلانتا مورد آنالیز قرار گرفتند که نتایج این آنالیز نشان داد پدرانی که فرزند دختر داشتند در مقایسه با پدرانی که صاحب فرزند پسر بودند بیشتر به نیازهای کودکشان توجه می کردند و نسبت به این نیازها حساس تر و پاسخگوتر بودند. این مطالعه نشان داد پدرانی که فرزند دختر داشتند، بیشتر با کودکشان آواز می خواندند و درباره احساساتشان بیشتر با آنها صحبت می کردند.

رزمخواه اضافه نمود: تحقیقات نشان می دهد که پدران پذیرش بیشتری نسبت به احساسات دختران دارند، زیرا از لحاظ جنسیتی متفاوت هستند. یک مرد در همه طول عمر خود در کودکی نخست با مادر سپس با همسر خود ارتباطات عاطفی بر قرار و با آنها احساس آرامش می نماید، بنابراین با فرزند دخترش ارتباط بهتری دارد. پسران فعالیت های فیزیکی بیشتری انجام می دهند، خشن تر و پرانرژی تر هستند همچنین آنها بازی های تعقیب و گریز بیشتری را انجام می دهند.یکی از دلایلی که پدران به فرزند دختر بیشتر جذب می شوند، احساس آرامشی است که از دختر کسب می نمایند و دلیل دیگر تفاوت جنسیت است.

دخترهای بابایی

این روانشناس تاکید نمود: بر اساس تحقیقات این نتیجه گرفته می گردد که واکنش مغز پدران در مقابل دختران متفاوت است، بنابراین وقتی پدران با فرزند دخترشان در تعامل هستند، امید به زندگی آنها افزایش پیدا می نماید، زیرا کسی هست که می توانند احساسات خود را با او در میان بگذارند. فرزند دختر همچینن می تواند ناراحتی های پدر را به خوبی درک کند.

• خصوصیات دختران

او توضیح داد: یکی از دلایلی که موجب می گردد پدران بیشتر جذب فرزند دختر شوند این است که دختران فرزندان مهربان تری هستند. والدین از فرزند دختر انتظار محبت بیشتری دارند. ما حتی در بدترین موارد هم می توانیم از فرزند دختر انتظار داشته باشیم که از والدین به ویژه پدر خود حمایت کند در حالی که این انتظار از پسرها نمی رود. دختر همدم و مونس تنهایی است. دختران در انجام دادن کارهای خانه یاری می نمایند، همیار بوده و در روابط خانوادگی فعال هستند.

رزمخواه گفت: پدران با دختران خود ارتباط کلامی بهتری برقرار می نمایند که این موضوع ناشی از خصوصیات فیزیولوژی دختران است. پسران کم صحبت تر هستند و کمتر احساساتشان را بروز می دهند. طبق فرهنگ ما از پسران بیشتر انتظار می رود که قوی، سخت، خشن و مقاوم باشند، ولی از دختران این انتظار را داریم که مهربان، باعاطفه و لطیف باشند. دختران نسبت به پسران حساس تر هستند. امید به زندگی در پدرانی که فرزند دختر دارند نسبت به آنهایی که صاحب فرزند پسر هستند، بیشتر است.

این روانشناس درباره امید به زندگی اظهار کرد: امید به زندگی تنها حسی خوب نیست، بلکه یک سیستم انگیزشی شناختی پویا است. بر اساس این مفهوم احساسات به دنبال شناخت حرکت می نمایند. شناخت به امید مربوط می گردد و امید موجب می گردد که افراد در زندگی هدف داشته باشند که این هدف بر یادگیری، رشد و توسعه آنها اثر می گذارد. فردی که هدف و امید به زندگی دارد، فعالانه زندگی می نماید، برای تغییر عادات اشتباه خود کوشش و برای رسیدن به اهدافش به طور مداوم برنامه ریزی می نماید. همچنین او برنامه پیشرفت خود را پیوسته کنترل نموده تا مطمئن گردد که در جهت درست حرکت می نماید.

• خصوصیات اشخاص با امید به زندگی بالا

او بیان نمود: افرادی که امید به زندگی بالایی دارند اغلب در زندگی دستاوردهای علمی، ورزشی و هنری بهتر و کسب و کارهای پیروز تری دارند. اشخاصی که امید به زندگی ندارند اغلب در زندگی خود هدف انتخاب نمی نمایند، وقتی شکست می خورند دست از کوشش می کشند و درمانده می شوند، احساس می نمایند که روی محیط خود کنترل کمتری دارند و اغلب اضطراب زیادی همراه آنهاست.

رزمخواه اضافه نمود: فردی که امید دارد با عزم و اراده ای پایدار برای رسیدن به اهدافش کوشش می نماید.امید به زندگی نقش پررنگی در زندگی افراد دارد.امید به زندگی نگرش های اشخاص را تغییر می دهد و به آنها یاری می نماید که نیمه پُر لیوان را ببینند و نگاهی مثبت و سازنده به امور داشته باشند. امید به زندگی طول عمر افراد را افزایش می دهد. اشحاصی که امید به زندگی آنها بیشتر است کمتر به بیماری ها دچار می شوند همچنین آنها هنگام روبرو شدن با رویدادهای استرس زا مقاوم تر هستند، افسردگی و ناامیدی در افرادی که امید به زندگی دارند کمتر است، آمار خودکشی در بین آنها پایین تر است، خوش بینی، امید و سلامت آنها بالاتر است و به طور کلی خلق وخوی بهتر و سازگاری بیشتری با محیط پیرامون خود دارند.

این روانشناس تاکید نمود: افرادی که امید به زندگی بیشتر دارند، احساس لذت درونی آنها بیشتر است، در انجام فعالیت های روزانه احساس شادی می نمایند، زندگی عاشقانه و توانایی مقابله با استرس را دارند و بهتر می توانند با ناملایمات کنار بیایند. همچنین آنها برای زندگی خود ارزش هایی تعیین را تعریف می نمایند، انسان هایی منعطف تر هستند و معنا در زندگی آنها پررنگ تر است.

رزمخواه یادآوری کرد: افرادی که به زندگی بیشتر امید دارند، با محیط پیرامون خود سازگارتر هستند و وقتی با مسئله ای برخورد می نمایند به دنبال پیدا کردن راهکار جدید هستند و زود خسته نمی شوند.افرادی که امید به زندگی بیشتر دارند، عزت نفس بهتری داشته و در 80 درصد موارد روحیه آنها بهتر است، آینده مطلوب تر، سلامت روان و طول عمر بیشتری دارند.