از سرقت های مدرن تا داستان های قیمه قیمه

به گزارش عاشقان علم الکترونیک، احمد آرام با اشاره به سرقت های مدرن می گوید: دزد از عناصر داستانی، فضاسازی و زبان هیچ اطلاعی ندارد، اما سوژه های مختلفی در دسترس اوست که آن ها را قیمه قیمه می نماید و در جاهای مختلف داستانش می گنجاند.

از سرقت های مدرن تا داستان های قیمه قیمه

این نویسنده در گفت وگو با خبرنگاران، درباره سرقت در آثار ادبی و شرایط رسیدگی به آن اظهار کرد: در حال حاضر هم تعریف سرقت ادبی عوض شده، هم شکل آن به تناسب ارزش آثاری که چاپ می شوند، تفاوت هایی نموده است. هرچقدر تکنولوژی پیشرفت کند و ما وارد دنیای مجازی شویم، می توان خیلی راحت با آثاری که هنوز حتی چاپ نشده اند - مثلا یک نویسنده اروپایی به بخشی از متن داستانش اشاره نموده باشد - سرقت انجام داد.

او با بیان این که سرقت ها مدرن شده اند گفت: از آن جایی که سینما روزبه روز جذاب تر می گردد و سریال های تلویزیونی خارجی روزبه روز بیشتر می شوند، هر دو سعی می نمایند موضوعاتی نو و به روز را به کار ببرند. این روزها سینما و سریال ها در دسترس همه هستند و کافی است به اینترنت وارد شویم تا حتی بتوانیم فیلم های در حال اکران را هم ببینیم. اما متاسفانه در حیطه فیلم نامه نویسی، داستان و حتی نمایش نامه نویسی بارها مشاهده نموده ام که سرقت به نوعی آشکارا صورت می گیرد و حتی فرد به خودش زحمت نمی دهد که بگوید فیلم نامه یا نمایش نامه اش را بر اساس اثری دیگر نوشته است. هر دزدی خودش را مالک اثری می داند که از جای دیگری گرفته و این از معضلات عظیمی است که متاسفانه روزبه روز هم بیشتر می گردد.

آرام با اشاره به شباهت در میان آثار نویسندگان جوان اعلام کرد: وقتی به آثار اغلب نویسندگان جوان نگاه می کنیم، متوجه می شویم که چقدر موضوعات شان به هم شبیه است؛ موضوعاتی که تقریبا در آن ها حتی اصول داستان نویسی هم رعایت نشده است.

او اضافه نمود: من منکر این نیستم که یک نویسنده از دیگر نویسندگان تاثیر بگیرد، حتی آلبر کامو می گوید که نویسندگان خوب کسانی هستند که خوب تحت تاثیر یک نویسنده قرار بگیرند و اشاره کامو به کسی است که خلاقیت دارد، اما ممکن است از فضای کلی یک رمان خوشش بیاید و آن فضا را به جغرافیایی که زندگی می نماید تعمیم دهد. اما در ممکلت ما که معمولا اتفاقاتی مثل کلاهبرداری زیاد می افتد، این در کارهای فرهنگی هم نمود پیدا نموده است.

این داستان نویس با بیان این که اغلب آدم هایی که به وسیله سرقت های ادبی خودشان را بالا می کشند بعد از مدتی تمام می شوند گفت: این افراد کشش لازم را ندارند، چون خلاق نیستند، اگر خلاق باشند از درون خودشان چیزهایی را اقتباس می نمایند که مربوط به خودشان است. وقتی اغلب داستان های کوتاه نویسندگان جوان را می خوانم متوجه می شوم که از کدام نویسنده اقتباس نموده و آن را گسترش داده و به نحوی مونتاژ نموده اند تا بتوانند داستانی را به ثبت برسانند.

احمد آرام در ادامه اظهار کرد: به این دلیل که دزد ادبی خلاقیتی از خودش ندارد، از فرم، اتمسفر داستان و مکان ها دقیقا مثل داستانی که از آن سرقت می نماید، استفاده و همان فضاسازی را تکرار می نماید و هیچ چیز جدید را وارد کار خودش نمی نماید، چون فکر می نماید چیزهای جدید و به روز را در یک کار خارجی پیدا نموده است.

او سپس به رونویسی و عوض کردن اسم آدم ها در داستان های سرقتی اشاره و اعلام کرد: این کارها ثمربخش نیست و این نویسندگان از این کار نتیجه مطلوب نخواهند گرفت. نویسنده شخصیتی است که روبه روی تاریخ ایستاده و تاریخ همواره درباره او قضاوت می نماید، چیزهای خوب و بد را کشف می نماید و خیلی راحت می تواند مشت طرف را باز کند، اما این آدم ها متاسفانه چون با تاریخ آشنا نیستند و تاریخ را خیلی مهم نمی دانند، متوجه این نیستند که تاریخ چشم ناظر بر اعمال ما است و این تاریخ است که در فردای ما آثار را تفسیر می نماید، بعضی از آن ها را کنار می گذارد و بعضی دیگر را برمی دارد.

آرام در سرانجام گفت: البته اشاره ای که به جوانان نویسنده داشتم، بعضا در کار نویسنده های صاحب نام هم دیده ام. دیده ام که آن ها هم گاه ناخنک های بدی به آثار نویسندگان عظیم اروپایی زده اند.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 11 شهریور 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: lov-e.ir شناسه مطلب: 956

به "از سرقت های مدرن تا داستان های قیمه قیمه" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "از سرقت های مدرن تا داستان های قیمه قیمه"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید