وزارت حقیقت سازی چین، یک شبه قسمتی از تاریخ این کشور را تغییر داد و تصمیم گرفت که سال های مقاومت ملی این کشور در مقابل حمله ژاپنی ها، از 8 سال به 14 سال افزایش پیدا کند!
به گزارش عاشقان علم الکترونیک، عنوان این پست اشاره دارد به کتاب 1984 جورج اورول که در آن دنیایی تصور شده که وزارتخانه مستقلی عهده دار فراوری حقیقت و تاریخ رسمی است و در آن به سادگی، هر زمان که صلاح باشد، بخشی از تاریخ برای همواره نابود می گردد و حقایق تازه ای افزوده می شد.
با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.
جهانی 1984، اما در پیرامون ما هر روز اتفاق می افتد. چه بسیارند آدم هایی که ورزاتخانه های حقیقت سازی در کشورهای مختلف جهان، یک شبه عنصر نامطلبوشان می پندارند و چه بسیارند فرومایگانی که یک شبه قهرمان می شوند و در خصوص وقایع تاریخی، کار دقیقا مشابهی صورت می گیرد.
شوربختانه رسانه های اجتماعی که ما روزگاری تصور می کردیم ابزاری برای تقویت حافظه جمعی بشوند، ابزاری برای نشر مکرر همین فکت های ساختگی شده اند و به لطف شتاب حاکم در آنها و قلت نوشتار تحلیلی شان، محیط برای کژفهمی ها مناسب تر از پیش شده است.
مطلب جالبی که امروز در سایت کوارتز خواندم به یکی از همین روندهای تغییر تاریخ اشاره دارد:
در جولای سال 1937، درگیری ارتش ژاپن با نیروهای چین در حوالی پلی به نام مارکو پولو یا پل لوگو در بیرون پکن آغاز شد. با این درگیری، دومین جنگ بزرگ چین و ژاپن آغاز شد که 8 سال تمام طول کشید.
این 8 سال مقاومت، یک واقعیت تأکیدشده رسمی بوده است که در چین آنقدر در سیستم آموزش رسمی مدارس تکرار شده است که در اعماق مغز همه، نقش بسته است.
اما در سوم ژانویه سال میلادی تازه، یعنی همین چند روز پیش، ورزات آموزش چین به مربیان و آموزگاران هشدار داد که دیگر ذکری از 8 سال مقاومت ننمایند و به جای آن صحبت از 14 سال مقاومت بنمایند و این مطلب در کتاب های درسی هم درج بگردد!
به این ترتیب بچه ها 6 تا 15 ساله چینی در تضاد با آموخته های قبلی و نیز آموخته های دانش آموزان فارغ التحصیل، باید مدام 14 سال مقاومت را پیش خودشان تکرار نمایند.
دستور چنین کاری در ماه اکتبر سال 2016 در کابینه دولت چین گرفته شد.
اما واقعیت چیست و چرا مقاومت 14 ساله در واقع وجود خارجی ندارد؟
در واقع هیچ چینی ای نباید به سال های پیش از آن مقاومت واقعی 8 ساله، افتخار کند!
موضوع از این قرار است که در 18 سپتامبر سال 1931، ژاپنی ها برای اینکه دست آویزی برای آغاز جنگ پیدا نمایند، خط آهن مورد استفاده خودشان در شمال شرقی شهر شنیانگ را بمباران کردند. این بمباران آنقدر مختصر بود که بعد از آن قطارها می توانستند از ریل ها این قسمت، عبور نمایند. اما این حادثه از سوی ژاپنی ها مورد استفاده نهاده شد و آنها به این بهانه منچوری را تسخیر کردند.
بله! درست است که عملا تهاجم ژاپن علیه چین از این زمان آغاز شده بود. اما مدتی هیچ مقاومت قابل ملاحظه ای از سوی چینی ها صورت نگرفت. چرا که در این زمان چین درگیر یک جنگ داخلی بی نیروهای ملی گرا و کمونیست ها بود. این جنگ داخلی از سال 1930 آغاز شده بود.
به خاطر اشتغال خودی ها به این درگیری داخلی، حتی دولت ملی گرا در سال 1933 یک قرارداد با ژاپن امضا کرد و دست آنها را برای کنترل بخشی از قلمرو چین، باز گذاشت.
تا اینکه در سال 1936، ملی گراها و کمونیست ها یک موافتنامه تاکتیکی امضا کردند تا هر دو علیه ژاپنی ها وارد جنگ بشوند.
اما گویا مقامات رسمی، دل چرکین از آن سال های انفعال، یک شبکه تصمیم گرفتند که این بخش از تاریخ کشور، صلاح نیست که به همین صورت تدریس بگردد و بهتر است به صورت دیگری از آن یاد بگردد. در تاریخ رسمی جدید، در این سال ها حزب کمونیست، دست بالا را در جنگ علیه ژاپنی ها داشت و یادی از نقش ملی گراها نمی گردد.
منبع: یک پزشک