سال روز اختراع ترانزیستور - عاشقان علم الکترونیک

این اختراع، جایزه نوبل فیزیک سال 1956 را نصیب این سه نفر کرد. آنها هنگام تحقیق بر روی جایگزینی بهتر برای رله های مکانیکی و ساخت تقویت کننده های توانمندتر موفق به ساخت قطعه ای شدند که ترانزیستور نام گرفت و تحولی بزرگ در دنیای الکترونیک به شمار می رود.

این اختراع آنها می توانست جایگزین لامپ های خلاء گردد که در آن موقع جزء اصلی دستگاه های الکترونیکی به شمار می رفت. این لامپ ها غیر از حجم بالا که باعث جای گیری زیاد می شد عیب های متعدد داشتند که از جمله فراوری گرمای زیاد در دستگاه های برقی را می توان نام برد، چون یکی از اجزای اصلی آنها سیم های گرم شونده یا فیلامان بود.

این سیم های گرم شونده به خودی خود باعث تلف شدن انرژی هم می شدند اما در ترانزیستور به دلیل نداشتن فیلامان تلفات حرارتی هم وجود ندارد. البته ترانزیستور سال ها قبل در سال 1928 در آلمان توسط فیزیکدانی به نام یولیوس ادگار لیلینفلد و در سال 1934 فیزیکدان آلمانی دکتر اسکار هایل ارائه شده بودند اما چون به ثبت نرسیده و یا ساخته نشده بودند در اسناد رسمی، آزمایشگاه بل به عنوان مخترع این وسیله شناخته می گردد.

ترانزیستورها یکی از قطعات پرکاربرد در مدارهای الکترونیکی استفاده می گردد و مانند کلید برای خاموش و روشن کردن همچنین تقویت در الکترونیک، ترانزیستور می باشد. ترانزیستور به عنوان سوئیچ، تقویت کننده، تثبیت کننده ولتاژ و نوسان ساز و… سامانه های الکترونیک بکار می روند. اگرچه ترانزیستورها قطعه ای ساده هستند اما یکی از مهم ترین قطعات الکترونیکی بشمار می روند.

ترانزیستورها در کنار هزینه کمتر، سرعت در کار(بیشتر لامپ ها به 10 تا 60 ثانیه زمان برای گرم شدن و به کار افتادن احتیاج داشتند)، قابلیت اطمینان بالاتر، عمر طولانی تر و ده ها مزیت قابل توجه نسبت به لامپ های خلاء داشتند. اما شاید اندازه به مراتب کوچک تر و مصرف کم را یکی از بزرگترین مزیت های آنها دانست که توانستند تحولی بسیار بزرگ، در کوچک سازی و بهره گیری از دستگاه های الکترونیک دانست و بطور مثال حجم گیرنده های رادیویی را به حتی 20-30 برابر کوچک تر تغییر دهد و امکان استفاده آنها با استفاده از باتری های معمولی را فراهم آورد که گام عظیمی در همگانی کردن رادیو به عنوان یک وسیله ارتباط جمعی و اطلاع رسانی بشمار می رود.

5656